(1898-1997)
Al in haar jeugd bleek Van Pallandt zeer begaafd. Tekenen, schilderen en piano spelen hadden haar voorkeur. Voor een vrouw lag een carrière als kunstenares echter niet voor de hand. Nadat haar huwelijk met de diplomaat Adolph graaf van Rechteren na vier jaar in 1923 was beëindigd, ging zij haar eigen weg. Tot 1928 was ze actief als schilder; vanaf 1929 begon ze met beeldhouwen.
Van Pallandt volgde onder meer een opleiding in Parijs. In 1968 vervaardigde ze het bekende beeld van Koningin Wilhelmina, dat - in brons - voor Paleis Noordeinde in Den Haag staat. Eerder al, in 1953, maakte ze een beeld van Koningin Juliana. Van Pallandt was gespecialiseerd in portretkoppen en naakten. Zij zou les hebben gegeven aan Koningin Beatrix, toen deze nog prinses was[1], doch dit wordt door leden uit Van Pallandts familie betwijfeld.[2] Naar haar is de Charlotte van Pallandtprijs genoemd.
Van Pallandt werkte veel met het model Truus Trompert. Ze heeft een reeks tekeningen en beelden van Truus gemaakt. Model Truus speelt een belangrijk rol in het oeuvre van Van Pallandt. Van Pallandt was bevriend met de schilder Kees Verwey.
Charlotte van Pallandt streefde er naar om binnen haar beelden zo veel mogelijk volumes en richtingen op één plan te brengen, een abstraherende constructieve ordening. Zij wordt gerekend tot de Groep van de figuratieve abstractie.